Osteochondrose van de wervelkolom is een pathologie van overwegend leeftijdsgebonden aard: hoe ouder een persoon is, hoe meer de tussenwervelschijven onderhevig zijn aan degeneratieve-dystrofische veranderingen. In grotere mate zijn de cervicale en lumbale regio's vatbaar voor aandoeningen, osteochondrose van de thoracale wervelkolom wordt door diagnostici veel minder vaak geregistreerd. De reden is dat het de thoracale regio is die stevig wordt bevestigd door de ribbenbogen, die de minimale mobiliteit van de schijven bepaalt.
Volgens statistieken komt deze ziekte even vaak voor bij beide geslachten, jonge mensen en zelfs kinderen zijn vatbaar voor spinale pathologie. Symptomen van osteochondrose van het thoracale gebied bij het begin van de ziekte worden slecht uitgedrukt, ze worden vaak verward met manifestaties van andere pathologieën. Dit leidt er vaak toe dat de behandeling van osteochondrose van de thoracale wervelkolom soms laat begint.
Wat is osteochondrose van de thoracale wervelkolom
Osteochondrose van de thoracale wervelkolom is een pathologisch proces dat wordt gekenmerkt door schade aan de tussenwervelschijven van het overeenkomstige gebied. GOP is het langste deel van de wervelkolom, het bestaat uit 12 wervels, de bovenste thoracale structuren zijn vatbaarder voor degeneratieve veranderingen vanwege hun locatie.
Onder invloed van negatieve factoren (overgewicht, overmatige fysieke activiteit, letsel) treden onomkeerbare veranderingen op in de schijven die zich tussen de wervels bevinden:
- In de nucleus pulposus van de wervel, die een halfvloeibare structuur is, neemt de hoeveelheid vloeistof af. Het droogt op en verliest zijn afschrijvingsfunctie.
- Door het ontbreken van een uniforme belasting verliest de annulus fibrosus rond de nucleus pulposus zijn kracht en neemt zijn kwetsbaarheid toe. Bij verhoogde belasting van de wervelkolom, met name op het thoracale gebied, ontstaan er scheuren in de annulus fibrosus.
- Na verloop van tijd neemt het aantal van deze scheuren toe en begint de nucleus pulposus er doorheen te persen.
Als complicatie van het pathologische proces treedt hernia op, worden zenuwvezels samengedrukt, wat een bepaald klinisch beeld van osteochondrose van de thoracale wervelkolom bepaalt.
De redenen voor de ontwikkeling van de ziekte
De exacte oorzaken van thoracale osteochondrose van de wervelkolom zijn nog niet vastgesteld. Alleen de predisponerende factoren zijn betrouwbaar bekend, onder invloed waarvan de vernietiging van tussenwervelstructuren optreedt bij osteochondrose van de borst. Als oorzaak van osteochondrose van het thoracale gebied worden vaak erfelijke aanleg en leeftijdsgebonden veranderingen genoemd. De lijst met provocerende factoren omvat ook:
- Letsel aan de wervelkolom (vallen, harde slagen op de thoracale regio).
- Overgewicht.
- Overmatige fysieke belasting van de wervelkolom (gewichtheffen).
- Lichamelijke inactiviteit (gebrek aan fysieke activiteit veroorzaakt spierverzwakking, wat leidt tot osteochondrose van de wervelkolom).
- Langdurige onderkoeling, infectieziekten.
- Slechte bloedtoevoer naar de wervelstructuren door vaataandoeningen.
- Actieve passie voor sport (meer training leidt tot ruggenmergletsel).
Osteochondrose van de thoracale wervelkolom kan ontstaan als gevolg van hormonale verstoring in het lichaam, als gevolg van een tekort aan vitamines of sporenelementen die nodig zijn voor de normale activiteit van ODA.
Hoe manifesteert osteochondrose op de borst?
Symptomen van thoracale osteochondrose zijn afhankelijk van vele factoren, waaronder de leeftijd van de patiënt, de ernst van abnormale veranderingen in de wervelstructuren, het stadium van pathologie (met een exacerbatie zijn de klinische symptomen van thoracale osteochondrose veel meer uitgesproken). Het belangrijkste symptoom bij osteochondrose van de thoracale wervelkolom zijn pijnlijke, ongemakkelijke gewaarwordingen van verschillende intensiteit.
Pijn kan van twee soorten zijn:
- Dorsago- aanvallen van acute doordringende pijn in de wervelkolom, lokalisatie - tussen de schouderbladen. De pijn wordt erger als je probeert van houding te veranderen, om adem te halen.
- Dorsalgie- verschilt in geleidelijke ontwikkeling, kan tot 2 weken duren. Gekenmerkt door verhoogde pijn met langdurig verblijf in één positie, tijdens het lopen verzwakken of verdwijnen pijnlijke gewaarwordingen helemaal.
Intercostale neuralgie is een karakteristieke manifestatie van osteochondrose van het thoracale gebied. De pijn verergert bij plotselinge bewegingen, inademing-uitademing, kan op een bepaald punt worden gelokaliseerd of zich verspreiden over de hele borst, kalmeren wanneer de patiënt een bepaalde positie inneemt.
Symptomen van osteochondrose van het thoracale gebied zijn vergelijkbaar met die van andere ziekten. Vaak wordt bijvoorbeeld pijn en ongemak achter het borstbeen verward met symptomen van cardiovasculaire pathologieën (angina pectoris, hartaanval). Pijn in de buikholte, veroorzaakt door een schending van de innervatie van inwendige organen, lijkt op tekenen van gastritis of cholecystitis.
Naarmate de ziekte voortschrijdt, worden de tekenen van osteochondrose van de thoracale wervelkolom meer uitgesproken.
Andere symptomen van osteochondrose van de thoracale wervelkolom zijn onder meer:
- Gevoelloosheid, "kippenvel" op de huid (paresthesie).
- Symptomen van dyspepsie (boeren en misselijkheid met osteochondrose treden op als gevolg van verminderde maagmotiliteit, in zeldzame gevallen kan braken optreden tegen de achtergrond van een aanval).
- Branderig gevoel, afschilfering van de benen, koude huid.
- Uitdunnen, kwetsbaarheid van de nagelplaat.
- Pijn, gevoel van vreemd lichaam in de keelholte of slokdarm.
De specifieke tekenen van osteochondrose van het thoracale gebied zijn afhankelijk van welke wervels onderhevig zijn aan veranderingen en kunnen aanzienlijk variëren, wat de diagnose bemoeilijkt.
Bij vrouwen
Symptomen van osteochondrose in de borst bij vrouwen verschillen niet veel van de manifestaties die worden opgemerkt bij het sterkere geslacht. In tegenstelling tot mannen, die osteochondrose ontwikkelen door zware lichamelijke inspanning of verwondingen, wordt deze ziekte bij vrouwen vaker veroorzaakt door hormonale verstoringen, vaataandoeningen en het dragen van schoenen met hoge hakken.
Bij vrouwen wordt osteochondrose meestal veroorzaakt door vaataandoeningen en het dragen van schoenen met hoge hakken.
Tekenen van osteochondrose in de borst bij vrouwen kunnen aanzienlijk variëren, afhankelijk van welke wervels degeneratieve veranderingen ontwikkelen. Het enige verschil is dat pijn in de borststreek soms de manifestaties van borstpathologie simuleert (bijvoorbeeld mastopathie). Thoracale osteochondrose bij vrouwen gaat ook gepaard met verminderde gevoeligheid, intercostale neuralgie en andere karakteristieke manifestaties die kenmerkend zijn voor de ziekte.
Bij mannen
Symptomen van osteochondrose in de borst bij mannen treden meestal eerder op dan bij vrouwen. Dit komt door het feit dat de tussenwervelschijven in het eerlijkere geslacht worden beschermd door een vrouwelijk hormoon - oestrogeen. Om deze reden ontwikkelen ze vaak osteochondrose tijdens de menopauze, wanneer de oestrogeenproductie afneemt.
Het belangrijkste symptoom van osteochondrose bij mannen is pijn op de borst.
Tegelijkertijd is het moeilijker om thoracale osteochondrose bij mannen te diagnosticeren: de manifestaties zijn niet zo uitgesproken en zijn beter "gecamoufleerd" voor andere ziekten. De belangrijkste tekenen van osteochondrose op de borst bij het sterkere geslacht zijn pijn, verergerd door inademing en plotselinge bewegingen, paresthesie, een koud gevoel in de benen.
Ontwikkelingsgraden en typen
Afhankelijk van de ernst van de pathologie, de ernst van de manifestaties, zijn er 4 graden van thoracale osteochondrose. Elk van hen wordt gekenmerkt door bepaalde dystrofische veranderingen in bot- en kraakbeenweefsel en de bijbehorende klinische manifestaties.
- Eerste graad- in dit stadium van de ziekte worden veranderingen in de tussenwervelschijven slecht uitgedrukt. Er verschijnen kleine scheurtjes in het midden van de annulus fibrosus. De nucleus pulposus dringt door in deze laesies. Pijn treedt periodiek op en alleen in het gebied van de aangetaste wervel.
- Tweedegraads- beschadigde wervels verwerven pathologische mobiliteit. Deze aandoening gaat gepaard met hevige pijn, waarvan de intensiteit toeneemt met beweging. Statische houdingen veroorzaken ook ongemak, gelokaliseerd in het borstbeen.
- Derdegraads- manifesteert zich door dysplastische instabiliteit van de wervels en onomkeerbare veranderingen. Door het scheuren van de annulus fibrosus steekt de nucleus pulposus naar buiten uit. Het gevolg hiervan is de ontwikkeling van tussenwervelschijven.
- Vierde graad- in dit stadium wordt intervertebrale osteochondrose gekenmerkt door de verspreiding van destructieve veranderingen naar de weefsels grenzend aan de wervels. Als gevolg van de vervanging van fibreuze structuren door bot, worden osteofyten gevormd - specifieke gezwellen die het ruggenmerg afknellen. Hierdoor wordt de wervelkolom inactief.
Afhankelijk van het gebied van de laesie worden lokale en veel voorkomende vormen van de ziekte van de wervelkolom onderscheiden. Als naast de thoracale wervelkolom ook andere delen van de wervelkolom bij het pathologische proces betrokken zijn, wordt bij de patiënt een wijdverspreide osteochondrose van de thoracale wervelkolom vastgesteld.
Mogelijke complicaties
Zonder de juiste behandeling zal osteochondrose toenemen. De perioden van verergering van osteochondrose van de thoracale wervelkolom met de progressie van de ziekte komen steeds vaker voor, wat de kwaliteit van leven van de patiënt aanzienlijk compliceert. Tijdens een exacerbatie ervaart de patiënt ondragelijke pijn, zijn mobiliteit is ernstig beperkt.
Het ontwikkelen van osteochondrose is ook gevaarlijk vanwege de complicaties ervan, waaronder:
- Schmorl's hernia.
- Spondyloartrose, spondylose.
- Radiculitis (radiculopathie).
- VSD (vegetatieve vasculaire dystonie).
- Compressie van het wervelkanaal.
- Vorming van bot-osteofyten.
Als de ziekte lange tijd wordt genegeerd en er niet mee omgaat, kan dit de patiënt tot invaliditeit brengen, omdat de mobiliteit van de wervelkolom aanzienlijk beperkt is en de persoon niet in staat is om de gebruikelijke manier van leven te leiden.
Diagnostische methoden
De meest gebruikelijke en toegankelijke methode voor het diagnosticeren van thoracale osteochondrose is een röntgenfoto van de corresponderende wervelkolom. Zijn informativiteit maakt het mogelijk de diagnose te bevestigen of te weerleggen, de locatie van het pathologische proces, de aanwezigheid van osteofyten te bepalen. In sommige gevallen raadt de neuroloog de patiënt aan een CT of MRI van de wervelkolom te ondergaan.
Computertomografie maakt het mogelijk zachte weefsels te visualiseren - ruggenmerg, spieren, bloedvaten. Magnetische resonantiebeeldvorming wordt voorgeschreven om tussenwervelschijven te detecteren, de mate van schade aan de zenuwwortels en de ernst van spinale stenose te bepalen.
Eerste hulp
Spoedeisende zorg voor osteochondrose kan nodig zijn als er een aanval van acute ruggengraatpijn optreedt. In deze situatie kunt u het beste onmiddellijk contact opnemen met een gespecialiseerde specialist - een neuroloog of een vertebroloog, in geval van ondraaglijke pijn - een ambulance bellen. De volgende eerstehulpmaatregelen zullen de aandoening helpen verlichten:
- Zorgen voor volledige rust - de patiënt moet op een bed met een harde matras worden gelegd.
- Het gebruik van lokale ontstekingsremmende medicijnen - gels en zalven.
- Het nemen van pijnstillers, NSAID's en spierverslappers om spierspasmen te elimineren.
Massage tijdens de acute fase is strikt gecontra-indiceerd, omdat dergelijke manipulaties een toename van pijn in de wervelkolom en een reflexkramp van spierweefsel kunnen veroorzaken.
Hoe osteochondrose op de borst te behandelen
Schade aan de structuren van de wervelkolom is helaas onomkeerbaar, daarom is het volkomen onmogelijk om osteochondrose te genezen. Behandeling van osteochondrose van de thoracale wervelkolom, evenals de andere gebieden, heeft twee doelen: de symptomen van de ziekte elimineren en verdere vernietiging van kraakbeen en botweefsel voorkomen. Het is noodzakelijk om op een alomvattende manier te handelen, de therapie is gebaseerd op het gebruik van medicijnen, de benoeming van massage, oefentherapie, fysiotherapie, effectieve folkmethoden zijn welkom. Dit is de enige manier om, zo niet om de patiënt volledig te genezen, de kwaliteit van zijn leven aanzienlijk te verbeteren.
In het ziekenhuis
Behandeling van thoracale osteochondrose wordt meestal thuis uitgevoerd, zelfs in aanwezigheid van een uitgesproken kliniek van de ziekte. Ziekenhuisopname in een ziekenhuis wordt uitgevoerd met een verergering van pathologie in het geval dat medische maatregelen thuis niet effectief zijn. In de acute fase krijgt de patiënt gedurende 5-7 dagen een strikte bedrust. Om pijn en acute ontstekingsverschijnselen te verlichten, worden analgetica en NSAID's gebruikt.
Als de pijn in de wervelkolom niet wordt verlicht, wordt een paravertebrale blokkade van het aangetaste gebied van de wervelkolom gebruikt, wat een langdurig analgetisch effect heeft. Voor slaapstoornissen krijgt de patiënt kalmerende middelen voorgeschreven. Om zwelling te verminderen, wordt het aanbevolen om diuretica in te nemen. Met de lage efficiëntie van de genomen maatregelen, die wordt waargenomen bij een gevorderde vorm van osteochondrose van de thoracale wervelkolom, is een operatie de enige optie.
Medicatie
Conservatieve behandeling voor osteochondrose van de thoracale wervelkolom is gebaseerd op verschillende principes.
- De strijd tegen pijnlijke manifestaties en tekenen van lokale ontsteking in de weefsels wordt uitgevoerd met behulp van analgetica en NSAID's.
- Eliminatie van verhoogde spierspanning die pijn veroorzaakt - hiervoor schrijven artsen krampstillers en spierverslappers voor.
- Normalisatie van de bloedtoevoer en voeding van de aangetaste wervelstructuren - deze rol wordt ingenomen door vaatverwijdende geneesmiddelen.
- Remming van de vernietiging van kraakbeenweefsel - voor dit doel wordt het aanbevolen om chondroprotectors te nemen.
Om het algemene welzijn van de patiënt te verbeteren, worden vitaminecomplexen voorgeschreven met een overwicht van vitamines van groep B. Bij een verergering van de pathologie, wanneer de werking van de tabletten onvoldoende is, kan de behandelende specialist injecties met geneesmiddelen met pijnstillers voorschrijven en ontstekingsremmende eigenschappen.
Opdrachten
Behandeling voor osteochondrose van de thoracale wervelkolom omvat noodzakelijkerwijs therapeutische oefeningen. Oefentherapie helpt niet alleen om de klinische manifestaties van de ziekte te elimineren, maar stelt u ook in staat om de ontwikkeling van degeneratieve-dystrofische veranderingen in de wervelstructuren te vertragen. Haar belangrijkste acties:
- Verwijdering van pijn in de wervelkolom, spasmen.
- Activering van de bloedtoevoer en lymfestroom in het getroffen gebied.
- Verhoging van de amplitude van bewegingen in de wervelkolom.
- Spierspanning verhogen, versterken.
Alleen een specialist kan een reeks oefeningen voorschrijven voor osteochondrose van de thoracale zone, waarbij rekening moet worden gehouden met de toestand van de patiënt, de mate van degeneratieve laesies in de wervelkolom, het stadium van pathologie en de aanwezigheid van complicaties. In de acute periode zijn plotselinge bewegingen verboden, alleen ademhalingsoefeningen zijn toegestaan, evenals oefeningen die bijdragen aan het strekken van de wervelkolom. Tijdens remissie moeten dagelijkse speciale oefeningen een gewoonte worden om negatieve veranderingen in de wervelkolom zoveel mogelijk te vertragen.
Massage
Massage voor osteochondrose is een integraal onderdeel van de therapie, met uitzondering van de periode van verergering van de wervelkolomaandoening. Dergelijke soorten manipulaties worden gebruikt als klassieke, vacuüm-, acupressuurmassage. Het heeft de volgende effecten op het lichaam:
- Vermindert de ernst van pijn in de wervelkolom.
- Verlicht krampachtige manifestaties.
- Stimuleert het proces van bloedtoevoer naar de weefsels van de wervelkolom.
- Het activeert de regeneratieve vermogens van het lichaam.
- Verhoogt de geleidbaarheid van zenuwvezelimpulsen.
Naast professionele manipulaties, die worden uitgevoerd in gespecialiseerde kantoren, is de mogelijkheid van zelfmassage van de wervelkolom toegestaan. U moet eerst de aanbevolen technieken bestuderen en zich houden aan de regels voor het uitvoeren van de procedure.
De thoracale wervelkolom heeft de minste kans op degeneratieve-dystrofische veranderingen. Maar dit maakt de ziekte niet minder ernstig. Het is belangrijk om op tijd voor uw wervelkolom te zorgen - in dit geval kunt u veel ernstige gevolgen voorkomen. Het verslaan van de wervelstructuren is immers een onomkeerbaar proces. Het kan alleen worden gestopt om de mobiliteit van de wervelkolom lang te behouden.